De minderbroeders en de martelaren

Een tijd geleden voerde ik een pleidooi - in het kader van predikantenprofielen - voor de minderwaarde van de predikant. Dat was enerzijds een reactie op de veel gehoorde opmerking 'Wat is dan nu de meerwaarde van een predikant?', met als achtergrond de opkomende hbo-theoloog, de vele sprekers in soorten en maten. Maar ook positief bedoeld, met een referentie aan de echte Minderbroeders, de Fransiscanen en hun idealen van zelfverloochening, dienstbaarheid, soberheid en bereidwilligheid om zichzelf klein te maken voor de grote waarden. In de reflectie daarna en daarop constateerde ik hoe ik in mijn leven veel gehad heb aan verdiepingen met martelaren. Dat was al in mijn jeugd begonnen door het lezen van jeugdboeken hierover. Bijvoorbeeld Op de vlucht naar Holland, geschreven wijlen A. VanderJagt, die ik later zelfs ontmoette in Noord-Amerika en er met hem over kon praten. Het eerste persoonlijke martelaarsboekje dat ik las heette: Martelares uit Leningrad - Aida Skripnikova. Het moet in het begin van de jaren 70 geweest zijn, dat dit geschrift bij Gideon uitkwam en dat ik tot vandaag als kleinood dicht bij mij bewaar. Nog steeds ervaar ik het als een geestelijk opdracht en noodzaak om te denken aan, te bidden voor en me in te zetten voor vervolgden om hun geloof. De martelaren. Het is geen afgesloten hoofdstuk. Maar dat is een Open Deur. Communiceren, lezen, vertellen, schrijven, al die dingen zijn zo belangrijk voor beide partijen: de martelaren én voor ons. Bekend is de vraag van één van hen: Hoe houden jullie het vol zonder vervolging? Het is toch door Jezus als kenmerk toegezegd? Hoe red je het zonder dat kenmerk? Na het lezen van Patriot [Navalny] ben ik nu toe aan De 21, over de moord door IS op 21 koptische merendeels Egyptische christenen in Lybië aan de Middellandse Zee, gefilmd in een aangrijpende video. Het boek - De 21 - met een voorwoord van de deskundige Jos Strengholt, geschreven door Martin Mosebach is een zo indrukwekkende inkijk in het leven van martelaren, dat ik er niet onbewogen onder kan blijven. Zo verrijkend ook. We zouden allemaal de boeken van en over de hedendaagse martelaren moet lezen en indien mogelijk ook kopen, om niet alleen zelf verrijkt te worden, maar het goede doel - de komst van het Koninkrijk van God - ook te steunen.

De minderwaarde van de ambtsdrager en de predikant

Vervolg op: Mobiliteit, motivatie en roeping. Het belang van mobiliteit van predikanten en de vrucht voor onze motivatie. A. Discipel zijn van Jezus vraagt dat we bereid zijn alles los te laten, om Hem vast te houden. Alles is heel veel, en Jezus bedoelt dat ook. Hij bedoelt het materiële: geld en goed. Hij bedoelt ook je familiebanden. Hij bedoelt mijns inziens ook je trots om wie je denkt dat je bent. Niet alleen de zonen van Zebedeüs moesten dat leren, maar ook Paulus vraagt impliciet veel aandacht voor de doorn in zijn vlees, die hem klein houdt. B. We moesten daarom niet spreken over de meerwaarde van het ambt van predikant. We moeten in feite praten over de minderwaarde van dat ambt. Zoals de minderbroeders voorgingen in soberheid en loslaten, zo zijn wij, evangeliepredikers, geroepen om voor te gaan in dienst en nederigheid. Om onszelf van minder waarde te vinden dan onze naaste; om de ander uitnemender te achten dan mijzelf; om mijn fouten en zonden te erkennen, ook als dat moeilijk is; om een voorbeeld te zijn in het volgen van Jezus, die geen professional was, maar zijn zalving gehoorzaamde. Dat was zijn ambt. De geweldige minderwaarde van ons ambt is, dat we voorbeelden mogen zijn van dit speciale discipelschap. Een bijzonder voorrecht. Uniek! [Ingekorte versie]