Waarom zou je naar Curaçao gaan?

Waarom zou iemand naar Curaçao gaan? Tsja, het meest voor de hand liggende antwoord vandaag is misschien wel: op vakantie. Het toerisme is, geloof ik, nog nooit zo belangrijk geweest als tegenwoordig, nu de oude, grote bron van inkomsten, de olieraffinaderij, verleden tijd is en het eiland geen inkomsten meer bezorgt. Alle pijlen zijn nu gericht op toerisme en ze komen: dagelijks! Vliegtuigen en cruiseschepen vol! In de laatste jaren is het eiland dan ook van aanblik veranderd. Er is veel nieuwbouw en een groot deel daarvan is bestemd voor toerisme. Appartementen, vakantieresorts en alles wat daarmee verbonden kan worden: de nodige ruimte voor de watersporten zoals duiken en boottochten springt in het oog. Maar ook op het land is van alles te doen: tochten met buggy´s of jeeps over de vlakte van Hato en dergelijke. Toerisme is booming, onontkoombaar. Nu ben ik niet zo´n toerismemens, en houd niet zo van massa- of groepsactiviteiten. Zonnebaden is ook niets voor mij, maar ik houd wel van de natuur: vogels spotten, wandelen, snorkelen tussen de prachtige tropische zoutwatervissen. Fantastisch. Maar om daarvoor naar Curaçao te gaan? Maar aan de baai kun je ook een goed boek lezen. Zo ben ik bezig met het Brevier van Bonhoeffer. [Afb. A] Op het eerste gezicht geen strandliteratuur, maar toch is het dat wel. Wat me raakte, deze dagen, is dat Bonhoeffer op de bladzijden die ik las, het pleidooi voerde voor het genieten onder en van de zegeningen van de Heer. Dat geeft hij door vanuit de Psalmen. Daar komt het toch voor dat gelovigen God prijzen om dat goed Een tweede reden waarom mensen naar Curaçao gaan, is: voor werk. Er is nogal wat offshore activiteit, en er zijn allerlei ambtelijke banen, die voor een groot deel ook door Nederlanders worden vervuld. Overigens worden Nederlanders in allerlei sectoren regelmatig en veelvuldig ingezet, ook voor technische en ook nog wel andere functies. Ook voor werk kom ik niet speciaal naar Curaçao, al doe ik er wel wat werk. Maar het is eerder andersom: omdat ik op Curaçao ben, combineer ik het graag met werkzaamheden, want ik ben niet zo´n toerist, en zonnebaden is niet m´n hobby. Dus ben ik blij dat er ook werk is. Maar de echte reden waarom wij naar Curaçao gaan, is omdat onze (schoon-)moeder hier woont. Ze is hier geboren, getogen en heeft haar hele leven hier gewoond, afgezien van enkele jaren Nederland. Maar dat was niet zo´n succes. Ze is blij hier te wonen. Ze is hier thuis en houdt van het eiland. En dat klinkt goed. Mama is nu 95. Een hoge leeftijd. Ze woont in Hamied [Afb. B]. Een mooi en goed huis. Fijne plaats voor haar. Artistieke vormgevingen (kunst in de tuin) en rustgevend voor de bewoners. Elke keer als we gaan, de laatste jaren, houden we er rekening mee dat het misschien voor het laatst is. Maar ze is nog bij ons. Al wordt ze wat kleiner, is onze indruk. Maar ze is nog steeds, echt, mama. "Zo is het goed", zegt ze. En wij zeggen: "Amen".