Ik ben opnieuw fan geworden. Het is Adrian Plass, schrijver, op latere leeftijd geworden.
Ik moet eerst eerlijk zeggen, dat ik in de veronderstelling was, dat hij al overleden was, maar ik heb me daarin vergist. Een blik via het internet op zijn website – www.adrianplass.com -
maakt duidelijk dat Adrian nog heel actief is.
Het eerste dat ik van hem las was het boekje Het Bezoek. Het gaat over het bezoek van Jezus – incognito – aan zijn kerk, heel concreet in de gemeente, op aarde. Hij komt binnen als nederig, arm bezoeker, en als je op je laat inwerken hoe de gemeenteleden reageren als dit gebeurt, is dat een heel verrijkende, leerzame en in opzichten onthutsende ervaring.
Het tweede, nog ingrijpender boekje vond ik Niets dan de Waarheid. Dat gaat over hoe het mogelijk toe kan gaan als je sterft. Het begint met de woorden: Doodgaan was een koud kunstje. Meer niet. Ik kwam net bij de Hema vandaan, ..... en eindigt met de woorden: ..... daar stond mijn vader, zijn armen wijd uitgestrekt om me op te vangen toen ik aan de overkant neerkwam. Wat in de 42 bladzijden daartussen staat mag ieder zelf lezen.
Daarna ben ik verder gaan lezen, ik heb verschillende tweedehands boeken van Adrian via internet bemachtigd, en ook een boek nieuw gekocht, maar wat boeit me zo in Adrian Plass?
Laat ik een paar dingen noemen: het belangrijkste is dit, dat hij eerlijk omschrijft dat oprecht geloven niet betekent dat je perfect, probleemloos en zondeloos wordt. Zonder dat hij ook maar suggereert dat je moet toegeven aan zonde en kwaad, erkent hij toch dat we hier op aarde zo onvolkomen en geschonden zijn en blijven, en hij doet dat integer, eerst naar zichzelf wijzend en kijkend, en vol respect voor de ander, zodat je daar Gods liefde in proeft.
Is dat niet geweldig?
Wat een gave de dingen zo te kunnen omschrijven en zeggen.
Dan dringt opeens tot je door, dat, ondanks je vele struikelen, zonden en zwakheden, God je niet afwijst, maar je zijn liefde geven wil. En dat het ook zin heeft om met goede moed verder te gaan steeds te kiezen en je in te zetten voor het goede.
Daarmee heb ik eigenlijk verschillende dingen genoemd die het lezen de moeite waard maken: integriteit, oog voor datgene, dat voor de wereld klein is en van weinig waarde, maar in Gods ogen groot en waardevol. En dan zijn confronterende eerlijkheid: naar zichzelf, en naar de lezer. Zijn eerlijkheid als het gaat over zaken als sterven en gemis, zonde en liefde.
Ik ga verder lezen bij Adrian Plass.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
U maakt me wel enthousiast. 'k Zag een verwijzing naar uw blog via Facebook en inmiddels is een 2e-handsje van 'Niets dan de waarheid' besteld. 'Het Bezoek' vond ik ook goed en ook wel confronterend.
En als Plass dan toch leeft... kan ie nog mooi doorgaan met schrijven! U even geluk ;-)
Klopt, Aurelia, ben ook heel gelukkig. Adrian z'n homepage (www.adrianplass.com) is ook boeiend, zo te zien gaat-ie vast nog wel even door ....
Post a Comment