Mobiliteit, motivatie en roeping. Het belang van mobiliteit van predikanten en de vrucht voor onze motivatie.

A. Er is veel aandacht voor mobiliteit onder predikanten: dat je beweegbaar bent. Verplaatsbaar en inzetbaar. Dat is een goed doel. Heb ik dat doel nagestreefd in mijn beroepscarrière? Nee en ja. Nee, omdat ik het nooit bewust als hoog genoteerd doel heb gesteld. Já, omdat ik achteraf constateer dat het een enorm belangrijke factor is geweest in heel onze carrière. Ik schrijf met opzet 'onze', omdat mobiliteit alleen tot z'n volle recht komt, als je daar als echtpaar (als je dat bent) voor gaat. B. Als definitie van mobiliteit hanteer ik: de bereidheid om je gaven op de gewenste plaats in de gewenste mate in te zetten, en de bereidheid daarvoor iets van jezelf op te offeren. C. Positieve waarde van mobiliteit. Mobiliteit kun je een pool van de waarde trouw noemen. Trouw heeft te maken met geloof, en met gehoorzaamheid, zoals Abraham toonde. Dat uitte zich in het zeldzaam mooie voorbeeld van mobiliteit: hij verliet land, volk en familie, om gehoorzaam te zijn aan de roeping die van God kwam. Binnen diezelfde waarde ‘trouw’ is standvastigheid net zo goed een pool. Er zijn veel voorbeelden van dienaren van God, die in hun werk werden gezegend en trouw hun roeping vervulden, terwijl dat niet vooral hun eigen keuze was of voorkeur had. Trouw bleven ze standvastig. Er zijn voorbeelden van kerkplanters die 30 of 40 jaar lang met vrucht werkten aan één taak en op één plaats. D. Zoals een hoge mate van mobiliteit positief is, als ze gepaard gaat met trouw en gehoorzaamheid aan de roeping die van God komt, is ook standvastigheid positief, als die gepaard gaat met trouw en gehoorzaamheid aan die roeping. Ik werk dat liever zo uit: de ideale mobiliteit betekent dat je bereid bent je gaven niet alleen hier, maar ook elders of anders in te zetten. Maar soms is de roeping van God juist dat je standvastig volhoudt in dat ene taakveld waar God je voor roept. En soms is het juist omgekeerd. Dit heeft consequenties zowel voor mij als predikant, als ook voor het werkveld, vaak: de gemeente. Een predikant moet bereid zijn tot mobiliteit, en een gemeente moet bereid zijn om alle polen binnen de waarde ‘trouw’ te respecteren. Mobiliteit en ook standvastigheid van predikanten. E. Hieruit volgt, dat we een beroep moeten kunnen doen op mobiliteit als een zelfstandige waarde, die alles te maken heeft met: Jezus volgen, gehoorzaamheid, roepingsbesef. Tegelijk betekent dat niet dat steeds zo veel mogelijk verplaatst wordt: alsof een goede spreker voortdurend heen en weer zou moeten worden gevlogen, of een goede leider als een soort van bisschop hele regio´s zou moeten besturen. Binnen de waarde trouw en het volgen van Jezus zijn meer polen dan alleen mobiliteit. We zijn geen soort mobiele eenheid en moeten dat ook niet worden. Maar we zijn wel degelijk bereid te gaan, als God roept. F. Persoonlijke ervaring: Als ervaringsdeskundige kan ik meepraten over een hoge mate van mobiliteit. Ik ben na 30 jaar predikantschap in mijn zesde gemeente, zonder nog tijdelijke deeltijdtaken tussendoor erbij te rekenen. Wat ik daarvan vind is niet zonder meer ideaal, ook niet voor het werk. In sommige plaatsen was ik te kort, en heb ik zo weinig kunnen doen, al deed ik m´n best. Maar bepaalde uitdagingen vragen tijd, misschien meer tijd die ik kreeg of mezelf gaf om ze goed uit te werken of af te ronden. Dit is allemaal niet zo gemakkelijk meetbaar. Vast staat wel dat niet alles zonder meer positief was, tot nu toe, ook vanwege die hoge mate van mobiliteit. In de eerste plaats voor de kerken. Ik besef in zwakheid te leven en te werken, en de vruchten die er verschenen in die dertig jaren, zijn genadevruchten: ondanks mijn zwakheid, heeft God me toch willen gebruiken. Aan hem de eer. G. Motivatie Iets anders is wel zonder meer positief te noemen in dit verhaal. De drijfveer van dit papier is de positieve uitwerking van mijn mobiliteit voor mijn motivatie. Wij, mensen zijn zo geneigd ons te nestelen, ons te hechten en ons kleine rijkje te stichten. Dat menselijke is ook predikanten niet vreemd. Een hoge mate van mobiliteit helpt te voorkomen dat we ons aan van alles en nog wat hechten. In die zin is het een test. Op sommige momenten kan het voelen als een gemis: nergens echt geworteld zijn; niet echt carrière hebben kunnen maken. Diverse collega´s ervaren dat op diverse manieren. Maar de vrucht daarvan is geweldig. Want de test vraagt in feite: deed je het écht voor de zaak van zijn Rijk? Deed je het echt voor Hem? Want ik ben maar een mobiele voorbijganger. Zoals Abraham een zwervende Arameeër was [Deut.26:5]. Mooi als je die vraag overtuigd positief beantwoorden kunt!