Knip - zevende log

Bij 'Knip' denk je hier meestal aan de Knipbaai, een mooie baai die heel populair is bij de bevolking om heerlijk te zwemmen en te snorkelen op een vrije dag. Vlakbij de Knipbaai ligt Landhuis Knip, en de baai is naar dat Landhuis genoemd. Het Landhuis Knip is, net zoals veel landhuizen, het centrum van een vroegere plantage. In het Landhuis woonde de heer van de plantage, en dat is onvermijdelijk verbonden met de slavernij, want de slaven deden het werk op de plantage. Werken op de plantages op Curaçao was een slopend bestaan, vanwege de verzengende hitte van de brandende zon, die hier 365 dagen per jaar z'n felle kracht houdt. Afhankelijk van de soort plantage was er wel verschil. Een plantage met bomen zoals Tamandarijn is ongetwijfeld beter bewerkbaar geweest voor slaven dan het werk in de zoutpannen, waar zout uit zeewater werd gewonnen door verdamping. Denk aan wat slaven doorstonden met vaak gewonde lichamen, zonder bescherming in de brandende zon, wadend door pekel. De echte naam van 'Knip'is (in Papiamentu): Kenepa. De Kenepa is een vruchtje van de Kenepa (boom), en dat zal het product van plantage Knip zijn geweest. Landhuis Knip is een heel oud landhuis (1696). Het is bekend, omdat voor de afschaffing van de slavernij op Curaçao (pas in 1863!) hier een belangrijke voorbode was, die geschiedenis heeft gemaakt: Tula. In het landhuis Knip is nu het Tula museum gevestigd. Tula kwam samen met enkele anderen in opstand tegen de slavernij (foto 48 - tekst). Hij voerde een opstandige actie uit, die zich uitstrekte naar een andere plantage: Santa Cruz, waarin hij veel andere slaven bevrijdde. Uiteindelijk moesten hij en zijn medestanders dit met de dood bekopen. Het monument herinnert hun opstand (foto 49). Dit gebeurde in 1795. Tula,Karpata, Wacau en Mercier werdeen terechtgesteld op 3 oktober, 1795.