Ontbossing bedreigt Pantanal - de Sucuri

Schrijf en denk je over de Pantanal (bericht van 4 februari), verschijnt er vandaag (7 februari) een bericht in het Nederlands Dagblad onder deze titel.
De Pantanal is geen oerwoud, maar moerasgebied. Dat betekent dat er helemaal niet veel bomen zijn (relatief dan). En als ze die ook nog gaan omzagen, dan blijft er werkelijk niets over. Toen wij in de Pantanal kampeerden, deden we dat in een stukje bos. Je kunt het je zo voorstellen, dat in een enorm groot weiland, van, zeg enkele vierkante kilometers, er een klein bosje was, van 200 bij 300 meter. Een een paar kilometer verderop weer. In zo'n bos leven een paar apen, en een paartje blauwe arara's, soms ook een paartje rode (van die heel grote 'papegaaien', die je soms in dierenwinkels of dierentuinen ziet), en een miereneter (prachtig dier). En daar tussenin het moerasgebied met stukjes weiland. Daar lopen runderen, er staan Tuiuiu's en daar leven de Jacarè's (kaaimannen), en de Sucuri's - klemtoon op de i - (het is een Anaconda, een grote Boa - variëteit, maar niet giftig).
Tijdens dit kamp (slechts 4 dagen) ben ik twee keer op een Sucuri gestuit.
De eerste keer was ik alleen aan 't wandelen. Ik liep een soort karrespoor af door het moeras, zodat ik de weg weer terug zou kunnen vinden, en ik zag in de verte iets over het (meterbrede) spoor liggen. Het leek een enorme scheepstros, zoiets. Toen ik dichtbij kwam, zag ik dat het bewoog. Een slang was het pad aan 't oversteken. Hij zag me niet. Het greep me aan. Ik stond zomaar 'life' naast een reuzenslang. Geen fototoestel, niets bij me, maar gelukkig m'n herinnering. Daar ligt het prima.
Twee dagen later, Madeline in de hangmat en ik liep wat rond. Toen schoof er een Sucuri onder haar hangmat door. Ik riep: "Madeline, een Sucuri!" De kampleider, vanuit de verte, hoorde ons en kwam aanrennen. We omsingelden de slang samen, en hij pakte hem snel vlak achter z'n kop, en hield hem vast, zodat wij fotoos konden maken. Deze twee Sucuri's waren kleiner dan het recordexemplaar in de kantlijn.
Er is een foto, waarop men een Sucuri opensnijdt en er een complete man in gevonden wordt. Levend verslonden door deze niet giftige wurgslang, maar wel gevaarlijk, als hij je aantreft in je slaap, of zo.
God is groot. In de toekomst zullen slangen en mensen vredig samenleven, belooft Hij (Jesaja 65:25). Machtig, wat zal dat geweldig zijn.....daarom moeten ze de Pantanal niet kapot maken.
Snap je? Dat zijn de voorafschaduwingen van het mooie dat komen gaat.
Toch?