Waarom Dr. K. Sietsma in 1942 stierf in Dachau (1. Holandês)

Op zaterdagavond 31 januari 1942 is er de eerste aanleiding: In Amsterdam, waar K. Sietsma predikant is in de gereformeerde Schinkelkerk, wordt collega C.J. Sikkel gewaarschuwd, dat Sietsma in de gaten gehouden zal worden op de dag erna, zondag, of de aangekondigde collecte voor zending onder de Joden ook zal worden gehouden.
Die zondagmorgen 1 februari, preekt K. Sietsma over de verzoeking van Jezus door de duivel, in de woestijn (Lucas 4:1-13). Jezus slaat de verzoeking om machtig te worden door de duivel te aanbidden, radicaal af.
In diezelfde dienst wordt inderdaad gecollecteerd voor de Jodenzending. Ook bidt K. Sietsma voor het Koningshuis, en hij dankt daarbij in het bijzonder voor onze huidige koningin, prinses Beatrix, die immers de vorige dag, op 31 januari vier jaar was geworden!
De dag erna is K. Sietsma, oom van m'n vader S.J. Sietsma, opgehaald door twee mannen van de ‘Sicherheitsdienst’, en in bewaring gesteld, eerst te Amsterdam, later in Amersfoort. Hij is voor drie zaken aangeklaagd:
Collecteren voor Joden(-zending)
Gebed voor het Koninklijk Huis
Ophitsing (met name door de preek)
Zowel K. Sietsma als de kerkenraad hebben zich verdedigd. Zo werd duidelijk dat de collecte en het gebed geen persoonlijk initiatief van K. Sietsma waren, maar dat ze aangestuurd werden vanuit de kerken zelf. Toen zijn de eerste twee aanklachten vervallen, maar de derde bleef. Toen hem bij ondervraging namelijk werd gevraagd of die verzoeking, zoals Jezus die onderging, en die wij moeten weerstaan, ook van het Nationaal-Socialisme kon uitgaan, antwoordde K. Sietsma vrijmoedig ‘ja’. Daarop is die aanklacht blijven staan, en werd hij veroordeeld tot het concentratiekamp Dachau, samen met een collega, ds. J. Overduin. In 1943 is Overduin vrijgelaten, maar K. Sietsma was al veel eerder, volgens het familiebericht op 7 augustus 1942, overleden, op de leeftijd van slechts 45 jaar.

Met dank aan mijn beide ooms Hans en Kees (hun Feitelijk Relaas).