Drie keer die zoon ... (2 - een orkaan van liefde)

Mensen komen langs de meest onverwachte wegen tot God. Via de afgoden of via de goot. Zo ging het met deze zoon. ‘Hij is nog “ver van huis”, als zijn vader hem al ziet. … God weet nog beter waar mensen zijn, en wanneer hen te ontmoeten. Soms komen ze langs een vreemde weg. Wij zien de zoon nog onderweg, hij loopt te bedenken wat en hoe hij het zal zeggen, en wordt dan getroffen door een orkaan.
Een orkaan van liefde van zijn vader, die dolblij is om de zoon terug te zien van wie hij altijd gehouden heeft. Hij schaamt zich niet om de weg af te rennen, zijn mantel optillend. Wat een buitengewoon kwetsbaar beeld van God is dit!
Met de armen van zijn vader om zich heen, weet de verraste zoon nog iets te stamelen van wat hij zich had voorgenomen. Zijn berouw wordt met blijdschap omarmd.
Berouw en vergeving staan hier dicht bij elkaar. Ze zijn beide onderdeel van dezelfde vreugdevolle ervaring.’ (wordt vervolgd)