Zesde bericht - woensdag 2 november

Vandaag waren we op het Mukhanyo, een theologische school van gereformeerde signatuur, maar bezocht door studenten uit meerdere kerken en achtergronden en ook gesteund door meerdere kerken. Er werken vaak gesponsorde docenten, die door hun achterban een tijdje worden uitgezonden naar Mukhanyo. Zo kan de school bestaan, en kunnen de studenten betaalbaar onderwijs krijgen, en wordt de verkondiging van het Evangelie in Afrika voortgezet. Bij Mukhanyo hebben we familie Noordhof uit Drachten even gesproken. Het gaat goed met hen. (foto 14)
Dus een heel boeiend bezoek. We hadden een goed gesprek met directeur Brian de Vries, en maakten een devotie in de aula mee. (foto 15)
Daarna bezochten we het hospice Nakekela, daar in de buurt, (foto 16); begonnen door familie Parre, waar aidspatienten worden verzorgd, nu met aidsremmers, waardoor ongeveer 50% van de zieken toch redelijk in krachten kan herstellen, en weer terug naar huis kan (genezen van aids doe je nooit echt, maar het kan wel onderdrukt worden).
Onderweg op onze reizen door Zuid-Afrika moet je wel goed opletten voor passerende olifanten. Grapje. Deze foto hebben we (Madeline dus) genomen in het wildpark, niet zomaar op straat. Maar toch alleen vanuit de auto. Geen hek of sloot tussen ons in. (foto 12)
Het mooiste tijdens heel de visitatie is steeds om mensen te mogen ontmoeten. Van elk soort, en achtergrond en taal. Zoeloe, Sotho, Engels, Zuid-Afrikaans, het zijn verrijkende ontmoetingen, steeds weer. Broeder Abraham uit Soshanguve ontving ons zomaar in zijn huis, en we spraken met hem en zijn vrouw en familie (foto 13).