Werk in de Kerk - vierde log

We zijn hier verbonden aan de kerk van Curaçao, de Iglesia Reformá, en het kerkgebouw is gesitueerd aan de Arowakenweg (foto 42). Net zoals in Nederland, is deze zusterkerk van de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt na de Tweede Wereldoorlog ontstaan, doordat leden van deze kerken die op Curaçao woonden en werkten een eigen gemeente gingen vormen. Enige tijd later (vanaf de zestiger jaren) is er zendingswerk gedaan vanuit Rijnsburg, later vanuit Dordrecht, in samenwerking met deze gemeente. Op dit moment is de situatie zo, dat de kerk op Curaçao (de Iglesia Reformá) gevormd wordt door twee gemeenten: een Nederlandstalige gemeente en een Antilliaanse, Papiamentstalige gemeente. De hulpdiensten die ik mag geven deze maanden, zijn bestemd voor de vacante, Nederlandstalige gemeente. Dat betekent niet dat we geen dingen samen doen. Het kerkgebouw, bijvoorbeeld, is feitelijk eigendom van de Papiamentstalige gemeente, en die gemeente heeft klussendagen uitgeroepen voor het nodige onderhoud van het gebouw. Steeds op zaterdagen. Zo waren ook wij van de partij, op zaterdag 8 juli, om te helpen schuren (foto 41), verven (fotoos 39, 40), terwijl anderen zich ontfermden over het opruimen, binnen (foto 38) en buiten: de tuin (foto 37), en het restaureren van het plafond (foto 36). Ook ouderen deden dapper mee (foto 35). Het was echt een inzetten van alle gaven op alle fronten. John (foto 34) kan snel verven, maar werd gewond, toen hij op een trapje ging staan, terwijl de plafondventilator aanstond. Hij werd geraakt, en moest naar het ziekenhuis, en kreeg daar acht hechtingen aan z’n hoofd, en een preventieve injectie. Gelukkig was er een natje en droogje op zijn tijd (foto 33). Een zuster uit de gemeente bracht verrukkelijke kippenbouten, en we hadden onder het genot daarvan (foto 32) een heerlijke discussie over de vraag of je je honden (of die van je buren) nu wel of geen kippebotten op mag voeren (doet het scherp hen enig kwaad?). Volgens mij is daar geen gereformeerd standpunt over bekend. Zondag heb ik wel de voorstanders gevraagd of de hondjes het hadden overleefd. Een grote glimlach: ze hebben allemaal gesmuld en leven! Voldaan de zaterdag besloten, en zondag blij de nieuwe week begonnen. John was ondanks zijn wond present!